Eitt af því sem einkenndi ganginn í ferðaþjónustunni eftir heimsfaraldur var hversu langan tíma fólk gaf sér í Íslandsreisuna. Gistinætur á hvern útlending urðu þá mun fleiri en þær höfðu verið og þessu fagnaði forsvarsfólk atvinnugreinarinnar og ráðamenn líka.
Í samanburði við 2018, þegar hingað komu flestir, var munurinn mikill en þá ber að hafa í huga að það ár einkenndist af dýrkeyptu kapphlaupi Icelandair og Wow Air. Framboð á ódýrum farmiðum var mikið og hingað streymdu til að mynda óvenju margir ferðamenn frá Bandaríkjunum.
Eftir fall Wow Air í mars árið 2019 fór dvalartíminn upp á við á ný og stökkið varð ennþá meira eftir að slakað var á sóttvarnaraðgerðum við landamærin í fyrra.
Sú þróun hefur haldið áfram í ár því gistinætur á hvern ferðamann hafa verið töluvert fleiri en þær voru árið 2019. Í sumar stoppaði hver túristi að meðaltali í rúmlega fimm nætur sem er alla vega einni nótt meira en fólk gaf sér í Íslandsferðina á árunum fyrir heimsfaraldur eins og sjá má hér fyrir neðan.
Nú í haust varð hins vegar breyting á þessu því þá styttist dvalartíminn umtalsvert og þessi þróun hefur haldið áfram og gistinætur á hvern ferðamann síðustu þrjá mánuði eru því færri en raunin var árið 2019 eins og sjá má á línuritinu.
Í þessum útreikningum Túrista er miðað við allar skráðar gistinætur útlendinga og svo talningu Ferðamálastofu í Flugstöð Leifs Eiríkssonar. Þessi gögn eru takmörkuð eins og þekkt er en þetta er það sem við höfum úr að moða. Og af tölunum að dæma þá virðist sem ferðamynstrið sé á ný farið að líkjast því sem var áður en Covid-19 setti ferðaþjónustu hér heima og erlendis á annan endann.
